خبرگزاری صدای افغان(آوا)-مشهد مقدس: نشست سازمانی با عنوان «افغانستان در شرایط موجود و بایسته‌ها» چهارشنبه، ۲ میزان/مهر با حضور جمعی از  اعضای فعال مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان  افغانستان در مشهد مقدس برگزار گردید. در سخنان ریاست مرکز تبیان در این نشست موضوعاتی چون حساسیت شرایط کنونی کشور، لزوم سازمان‌یافتگی مردم و جریان‌ها، نقد انحصارطلبی و قوم‌گرایی، اهمیت داشتن یک «اندیشه شاخص» در مبارزات و فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی، بررسی نقاط مثبت و ضعف حاکمیت امارت اسلامی، و اولویت‌های کاری مرکز تبیان مطرح و مورد بحث قرار گرفت.

حجت‌الاسلام والمسلمین سیدعیسی حسینی مزاری در ابتدای سخنان خود ضمن قدردانی از حضور شرکت‌کنندگان و علمای حاضر، به ویژه از مجموعه همکاران شورای اقوام حمزه صادقی به رهبری آقای مالانی و اعلام حمایت آنان از مرکز تبیان قدردانی کرد و گفت؛ آقای مالانی از شخصیت‌های مطرح و برجسته کشور است که پایگاه اجتماعی، سیاسی و فرهنگی مهمی در افغانستان دارد و در سال‌های گذشته خدمات شایانی برای مردم و جامعه ارائه کرده‌ است.

رئیس مرکز تبیان در سخنان خود به تشریح وضعیت حساس افغانستان در طول دهه‌ها پرداخت و توضیح داد: شرایط افغانستان همواره حساس بوده است؛ از دوران ظاهر شاه و داوود خان، پس از کودتای کمونیستی، شروع جهاد و پیروزی آن، و همچنین بحران‌هایی که پس از پیروزی جهاد به وجود آمد، تا دوران جمهوریت.

او با تأکید بر تشدید حساسیت وضعیت در چهار سال اخیر گفت: بویژه در چهار سال اخیر، وضعیت افغانستان بسیار حساس‌تر شده و فرصتی تاریخی و بی‌نظیر در اختیار مردم قرار گرفته است. کشور و مردم در مرحله‌ای مهم و سرنوشت‌ساز قرار دارند که تأثیرات آن بسیار عمیق و تعیین‌کننده است.

حسینی مزاری با اشاره به ضرورت حضور آگاهانه و فعال مردم در این شرایط گفت: در این فرصت حساس، ضروری است که مردم ما هوشیارتر و آگاه‌تر از گذشته در صحنه حضور داشته باشند تا بتوانند سرنوشت بهتری را رقم بزنند، فضای مناسب‌تری فراهم کنند و زمینه نظم، انسجام، رشد، شکوفایی و تعالی کشور را فراهم سازند.

او افزود که هر فرد، جریان یا جمعیتی که به طور جدی در عرصه افغانستان حضور داشته باشد، قطعاً در تعیین سرنوشت کشور سهمی خواهد داشت. وی این سهم را سهمی اثرگذار و تاریخی توصیف کرد که برای حال و آینده مردم و نسل‌های بعدی راهگشا خواهد بود.

حسینی مزاری در بخشی از سخنان خود تاکید کرد که به جای سیاه‌نمایی، نق زدن و تبلیغات منفی نسبت به افغانستان، بهتر است رویکردی مثبت انتخاب شود. وی ادامه داد: با این رویکرد، می‌توانیم نقش بارزی در تعیین سرنوشت خود و ساختن آینده افغانستان ایفا کنیم.

رئیس مرکز تبیان هم‌زمان بر اهمیت سازمان‌یافتگی و کار جمعی تأکید کرد و گفت: آنچه خیلی مهم است و می‌تواند حضور ما را سرنوشت‌ساز بسازد و نقش ما را نقشی متبارز ظهور و بروز بدهد، سازمان‌یافته عمل کردن مردم ماست. حرکت‌های فردی جایی را نمی‌گیرند.

حسینی مزاری با یادآوری درس‌های تجربه دوران جهاد اظهار داشت که در طول دوران جهاد مشخص شد که عدم سازمان‌یافتگی چه آسیب‌هایی به جریان‌ها و کشور وارد کرد. وی ادامه داد: اگر جهاد افغانستان بر محور یک حرکت سازمان‌یافته انجام می‌شد، قطعا ۱۴ سال طول نمی‌کشید و کشور این همه شهید، آواره، مجروح و جانباز تقدیم نمی‌کرد. این پراکندگی‌ها و عدم سازمان‌یافتگی‌ها باعث شد افغانستان با چالش‌های جدی مواجه شود.

حسینی مزاری تصریح کرد که پس از خروج شوروی‌ها و سقوط کمونیست‌ها و حاکم شدن حکومت جهادی نیز باز هم جنگ‌ها و جنجال‌های فراوانی رخ داد. وی در تبیین پیامدهای فقدان سازمان‌یافتگی، اشاره کرد که این ضعف موجب شد افغانستان گرفتار بحران‌های مختلف شود و بعد غرب به رهبری امریکا حمله کند به افغانستان و کشور را اشغال بکند و ۲۰ سال غربی‌ها بر تمام کشور مسلط باشند و هرگونه طرح و نقشه و پلانی که دارند روی کشور و مردم ما اجرا بکنند.

رئیس مرکز تبیان ضمن اشاره به شکست امریکا، گفت: بله، امریکا در نهایت شکست خورد و افغانستان را خیلی مفتضح و سرشکسته ترک کرد، اما در طول ۲۰ سال در عرصه‌های نظامی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کارهای خیلی عمیق و تاثیرگذاری در راستای اهداف خودش انجام داد که اثرات مخرب آن با ده‌ها سال کار فرهنگی هم قابل جبران نیست.

حسینی مزاری با اشاره به اهمیت بهره‌برداری درست از شرایط موجود، گفت: اگر ما علاقمند باشیم که از شرایط موجود بهره‌برداری درست کنیم، اگر علاقمند باشیم که صاحب کشور خود باشیم، صاحب سرزمین خود باشیم، صاحب هست و بود خود باشیم، حتماً باید کار سازمانی را از آب خوردن و غذا هم مهم‌تر بدانیم.

رئیس مرکز تبیان هشدار داد که در غیر این صورت این غذایی که می‌خوریم و این آبی که می‌نوشیم و این زندگی که می‌کنیم، این زندگی ذلت‌بار است. وی با اشاره به وضعیت مهاجران و مهاجرت، افزود: نفسِ مهاجرت ذلت است. نفسِ خانه نداشتن و زمین نداشتن و نفسِ بی‌وطنی خودش ذلت‌آور است.

حسینی مزاری درباره راه رهایی از وضعیت مهاجرت و بی‌وطنی گفت: «ما چه زمانی می‌توانیم از این وضعیت رهایی پیدا کنیم؟! زمانی که کشور خود را داشته باشیم. کشور خود را کی می‌توانیم داشته باشیم؟! زمانی که نسبت به تعیین سرنوشت خود احساس مسئولیت کنیم. چگونه می‌توانیم به این هدف برسیم؟! زمانی که منسجم و سازمان‌یافته عمل کنیم. تا سازمان‌یافتگی نباشد، امکان ندارد.» وی همچنین خاطرنشان ساخت که سازمان‌یافتگی هم به دنبال این نیست که تو پیرو چه مذهبی هستی، مربوط به کدام قوم هستی، مربوط به کدام منطقه، دِه یا ولایت هستی.

رئیس مرکز تبیان با استناد به آموزه‌های اسلامی و مفاهیم سیاسی گفت: فردی که هدف دینی و شعور سیاسی دارد، به دنبال آدم است. این فرد به دنبال سیاه و سفید و مطرح کردن خط و خطوط فردی، اجتماعی، قومی و مذهبی هم نیست. چون اسلام روی این بحث انگشت نگذاشته، بلکه رد می‌کند.

حسینی مزاری تأکید کرد: کسانی که مبارزات خودشان یا ادعای مبارزه‌شان را مبتنی بر یک قوم، پیروان یک مذهب، یک ولایت یا جبهه شمال، جنوب، شرق و غرب می‌کنند، اگر ادعای اسلامیت بکنند، یا اسلام را خوب نفهمیده‌اند یا مسلمان نیستند. وی اضافه کرد: کسی که حقیقتاً اسلام را خوب فهمیده باشد، این روحیه را ندارد.

رئیس مرکز تبیان همچنین گفت: کسی که شعور سیاسی دارد، مبتنی و متکی بر قوم، اقارب، منطقه، مذهب و فلان و بهمان کار نمی‌کند. او در ادامه اظهار کرد: کسانی که مبارزات خودشان یا ادعای مبارزه‌شان را مبتنی بر یک قوم، پیروان یک مذهب، یک ولایت یا جبهه شمال، جنوب، شرق و غرب می‌کنند،  نه مسلمان‌اند و نه شعور سیاسی دارند.

حسینی مزاری با بیان اینکه مردم باید معیار تشخیص شخصیت‌های خدوم را بدانند، توضیح داد که شخصیت‌های خدوم، متدین مسلمان و سیاستمدار اصلاً و هرگز به دنبال مباحثی که در گذشته در افغانستان مطرح بوده و حالا هم مطرح است، نبوده‌اند و نیستند و نخواهند بود.

حسینی مزاری بار دیگر بر پیامدهای انحصارطلبی تاکید کرد و گفت: طی ۴۰ و ۵۰ سال اخیر که ما در صحنه حضور داشتیم، شما حتما شنیدید و یا دیدید که انحصارطلبی‌ها نتیجه نداد. نمونه واضح انحصارطلبی، قوم‌گرایی و زبان‌گرایی ۲۰ سال جمهوریت است. وی با اشاره به اینکه دوره جمهوریت فرصت طلایی برای مردم و کشور بوده است، پرسید اما چرا بهره‌برداری نشد؟! آیا بگوییم پول نبود؟! خیر، میلیاردها دالر دنیا وارد افغانستان شد. آیا بگوییم امکانات نظامی و تسلیحات و امثال این‌ها نبود؟! خیر، همه چیز بود. اما چرا کشور بعد از ۲۰ سال دوباره سقوط کرد؟! چون کسانی که مسئولیت داشتند متأسفانه انحصارطلب بودند.

رئیس مرکز تبیان درباره پیامدهای انحصارطلبی و عدم انسجام خاطرنشان ساخت که این شرایط باعث شد افغانستان انسجام پیدا نکند، مردم سازمان پیدا نکنند، استحکام داخلی و اجتماعی در کشور به وجود نیاید و در نتیجه کشور خیلی راحت از هم بپاشد و سقوط کند و امارت اسلامی بیاید. وی با تأکید مجدد بر اهمیت کار سازمانی گفت: این کار سازمانی باید حول یک اندیشه و تفکر شاخص باشد. فردی که کار سازمانی می‌کند، فکرش باید فکر شاخص باشد.

حسینی مزاری افزود: «مبارز چه یک فرد باشد، چه یک جریان، چه یک حکومت، باید محور فکری‌اش مشخص باشد. آقا، شما شرقی هستی؟! غربی هستی؟! کافر هستی؟! مسلمان هستی؟! چیکاره هستی؟! به هر حال چهره‌ات را برای مردم بنمایان تا جریان‌سازی شود.» وی خاطرنشان کرد که اگر فرد و جریانی اندیشه و تفکر شاخص نداشته باشد، نمی‌تواند جریان‌سازی کند و مردم را هدایت کند.

رئیس مرکز تبیان در ادامه توضیح داد: وقتی که در کشور اندیشه شاخص نباشد، بستر سالم مبارزاتی فراهم نمی‌شود و همه معامله‌گر می‌شوند و به دنبال منافع زودگذر می‌روند. این منافع هم خیلی زودگذر است. وی پرسید: «کجا شدند کسانی که در زمان جمهوریت این همه امکانات داشتند، این همه موتر و بلدینگ‌های آنچنانی در افغانستان و خارج؟! این‌ها کجا شدند؟! چرا ماندگار نشدند؟! به خاطر اینکه تفکر شاخص نداشتند.»

حسینی مزاری با اشاره به عدم شکل‌گیری نظام درست و وحدت ملی در گذشته، گفت: «ما اصلاً نمی‌توانیم بگوییم که ملت افغانستان؛ کدام ملت؟! با چه ساختاری؟! با چه زیرساخت‌هایی؟! و با چه ساز و کارهای فکری، فرهنگی و اجتماعی؟!»

رئیس مرکز تبیان سپس خواستار شفافیت و صراحت در مواضع شخصیت‌ها و علما شد و به تجربه دوران جمهوریت بازگشت و گفت: در زمان جمهوریت، یک کسی می‌آمد پشت تریبون یک ساعت سخنرانی می‌کرد، ما واقعاً نمی‌فهمیدیم این چکاره است، چه فکری دارد، چه اندیشه‌ای دارد، کافر است یا مسلمان است، قابل تشخیص نبود. چرا؟! به خاطر اینکه به وضوح و صریح حرف نمی‌زد. چرا؟! به خاطر اینکه اندیشه نداشت.

رئیس مرکز تبیان خاطرنشان کرد که حتی اگر «اندیشه شیطانی داشته باشید، مردانه حرف بزنید و روی اندیشه خود پافشاری کنید. اگر هم اندیشه رحمانی دارید، خب نتیجه‌ی اندیشه رحمانی این است که شما ماندگار هستید.»

حسینی مزاری در بخش دیگری از سخنان خود به دفاع از عملکرد و جایگاه مرکز تبیان پرداخت و گفت که مرکز تبیان از ابتدا دارای اندیشه شاخص بوده است. او اشاره کرد که از گذشته‌ها این فرافکنی وجود داشت که گویا مرکز تبیان از اصل خود و از آن شعارهایی که در اول می‌گفت فاصله گرفته است و رویکرد دیگری دارد. وی این فرافکنی را به تلاش دشمن و رقبا نسبت داد و بیان داشت: طبعا این فرافکنی را اول دشمن می‌کند، چون دشمن می‌داند که تشکیلات مرکز تبیان امروز تقریباً تشکیلات عمده و اثرگذار در صحنه ملی و بین‌المللی است، نه فقط در عرصه افغانستان.

حسینی مزاری در توضیح بیشتر گفت: «ما برای افغانستان حرف داریم، برای منطقه حرف داریم، در سطح دنیا حرف داریم؛ این جریان، جریان کاملاً شاخص دینی و مذهبی در سطح افغانستان، منطقه و دنیاست و در رابطه با کل دنیا و منطقه ما حرف داریم. خب طبیعی است که دشمن باید در راستای تضعیف این جریان کار بکند. یکی از ابزارهای تضعیف این تشکیلات این است که هیاهو راه بیندازند که آقا مرکز تبیان یک مرکز مذبذب است و حسینی مزاری تمرکز روی یک خط و خطوط ندارد و بر مبنای خوشی و دیقی این و آن حرف می‌زند، یا به ‌خاطر به‌ دست آوردن پول یا مقام و… . بالاخره این کار دشمن است.»

وی همچنین از وجود رقبای نامرد انتقاد کرد و گفت: دومین عاملی که در این راستا فرافکنی می‌کنند، متأسفانه رقبای نامرد هستند. چون رقبایی که دین و مذهب داشته باشند، درست باید حرف بزنند. او افزود که مرکز تبیان اهل فرهنگ و رسانه است و چیزی برای پنهان کردن ندارد و با جستجوی نام حسینی مزاری مشخص می‌شود که از ابتدا تاکنون کوچک‌ترین تغییری در مواضع اولیه ما ایجاد نشده است.

حسینی مزاری در پاسخ به اتهامات درباره مواضع نسبت به امارت اسلامی گفت که برخی مدعی‌اند او پیش‌تر مخالف امارت اسلامی بوده و اکنون طرفدار آن شده و برای امارت لابی‌گری می‌کند. وی این اتهامات را رد کرد و گفت: «بنیان حرکت ما حرکت دینی است وآیات قرآن کریم خط کاری ما را مشخص می‌کند که ما در مسیر خدا و در تقابل با طاغوت از ابتدا بوده‌ایم و هستیم.»

حسینی مزاری در ادامه درباره پیوند فکری و ایدئولوژیک مرکز تبیان با خط امام خمینی (ره) صحبت کرد و گفت: «ما بستر فکری امام خمینی رحمت‌الله علیه را بهترین و راحت‌ترین و تأثیرگذارترین مسیر تشخیص دادیم. از همان روز اولی که وارد عرصه مبارزه شدیم، به عنوان یک مبارز خط امام، پیروی از تفکر امام خمینی رحمت‌الله علیه را انتخاب کردیم، چون می‌دانستیم این خط در این راه ما را مطابق این آیه قرآن که در صدر صحبتم قرائت کردم و آیات دیگر هدایت و رهبری می‌کند.» وی اضافه کرد که از سال ۵۷ تا کنون این مسیر را ادامه داده‌ و «فعلاً خلف صالح این خط حضرت امام خامنه‌ای حفظه‌الله تعالی است که ما مقلد ایشان هستیم و این خط ولایت، خط اساسی ماست.»

حسینی مزاری در پاسخ به پرسش احتمالی درباره تناقض ادعا شده در مواضع مرکز تبیان نسبت به جریان‌ها و حکومت‌ها توضیح داد: خط ما کاملاً ثابت و استوار است. تا امروز، در هیچ مقطع از این ۴۵ یا ۴۷ سال مبارزه از این خط تخطی نکرده‌ایم. در زمان جمهوریت که بیش از چهل کشور کفر و نفاق علیه این خط حضور داشتند ما تخطی نکردیم؛ حالا که حاکمیت امارت اسلامی، یک حاکمیت اسلامی است، آیا باید تخطی کنیم؟! خیر و تحت هیچ شرایطی.»

وی با بیان اینکه ملاک حمایت یا انتقاد ما، دوری و نزدیکی جریان‌ها و افراد از مسیر ماست، گفت: ما در زمان حکومت استاد ربانی، این حکومت را نزدیک خود می‌دانستیم، لذا حامی این حاکمیت بودیم. اما حکومت اول طالبان برای ما نزدیک نبود، ما نسبت به این حکومت جدی اعتراض و انتقاد داشتیم. در طول ۲۰ سال جمهوریت هم انتقاد داشتیم. وی اضافه کرد که پس از روی کار آمدن مجدد امارت اسلامی هم شرایط را بررسی کردیم و دیدیم که این‌ها به ما نسبت به بقیه نزدیک‌ترند.

حسینی مزاری  با اشاره به نگارش مجموعه مقالاتی درباره امارت اسلامی گفت: «تقریباً در ماه جوزای سال ۱۴۰۱، من هفت قسمت مقاله نوشتم که در خبرگزاری صدای افغان (آوا) منتشر شد. در شش قسمت از این مقالات، نقاط مثبت امارت اسلامی را مطرح کردم؛ یک، دو، سه مستدل و منطقی که اگر هر نویسنده یا شخصیتی بتواند در برابر این منطق و استدلال ما دلیلی بیاورد و مرا قانع کند، من می‌پذیرم. اما تا امروز که چهار سال از حکومت امارت اسلامی می‌گذرد، در برابر این شش قسمت مقاله درباره مثبتات این حاکمیت، دلیل قانع‌کننده‌ای برای رد تحلیل ما پیدا نشده و حداقل من پیدا نکرده‌ام.»

وی افزود که «قسمت هفتم این مقاله، به نواقص امارت اسلامی و مجموعه‌ای از خواسته‌ها اختصاص داشت، حدود ۱۰ تا ۱۵ خواسته و کارهایی که انجام نشده بود یا هنوز انجام نشده‌اند. این موارد را خطاب به مقامات امارت مطرح کردیم و گفتیم: «تمام این کارهای مثبت شما خیلی خوب است و باعث استحکام و اقتدار نظام می‌شود، اما اگر این چند مورد انجام نشود، مشکلات باقی می‌ماند.»»

از جمله این موارد، به گفته حسینی مزاری، باز شدن دانشگاه‌ها، باز شدن مکاتب، آزادی حرکت‌های مدنی، جریان‌ها و احزاب، و بحث تداوم رسمیت مذهب شیعه بوده است. وی تصریح کرد که از امارت خواسته‌ تا «تداوم رسمیت مذهب شیعه» حفظ شود، اما افزود که «زیاد خودمان را درگیر این بحث نکردیم چون برخی مباحث مربوط به شورای علما است که خودشان پیگیری می‌کنند و ما زیاد درگیر این مسائل نیستیم.»

حسینی مزاری در عین حال تأکید کرد که «ما معتقد نیستیم که حاکمیت امارت اسلامی، حاکمیتی صد فی صد اسلامی و بی‌نقص و عیب است؛ نخیر، عیب‌ها و مشکلات زیادی دارد.» وی به معضل بسته شدن مکاتب دخترانه، حذف کار خانم‌ها و عدم حضور سایر اقوام و اقشار در کابینه و ساختار حاکمیت و مباحث مشابهی که ممکن است متعدد باشد اشاره کرد و گفت: این‌طور نیست که ما ساکت نشسته باشیم. در جلساتی که با مسئولان امارت و شخصیت‌های مؤثر داشتیم، این موضوعات را مطرح کرده‌ایم؛ اما مثل بقیه هر روز به دنبال سیاه‌نمایی نیستیم.

رئیس مرکز تبیان در ادامه درباره جنبه‌های مثبت عملکرد امارت اسلامی در چهار سال اخیر گفت: امارت اسلامی در عرصه اقتصادی جدی دارد کار می‌کند و کارهای اثرگذار هم انجام می‌دهد. کافی است همین خبرگزاری صدای افغان (آوا) را مطالعه کنید؛ روزی چندین طرح کلنگش به زمین زده می‌شود و روز بعد چندین طرح دیگر در فلان ولایت به بهره‌برداری می‌رسد. پروژه‌های بسیار بزرگ و تاثیرگذار در سرنوشت اقتصاد افغانستان در جریان است که این‌ها خیلی مهم‌اند.»

حسینی مزاری همچنین در رابطه با سیاست خارجی امارت اظهار داشت که در عرصه سیاست هم موفق عمل می‌کند، به خصوص در سیاست خارجی که حقیقتاً با عزت و کرامت عمل می‌کند. وی گفت که در مدیریت کلان کشور «انقلاب شکل گرفته است و این در حالی است که امارت اسلامی از طرف کل دنیا تحریم است. مشکلات اقتصادی زیادی به این مجموعه و ساختار تحمیل شده، ولی باز هم می‌بینیم که کار دارد پیش می‌رود.»

رئیس مرکز تبیان با اشاره به ضرورت پرهیز از سیاه‌نمایی گفت: «خب وقتی که یک چنین جریان نزدیکی به ما است، چرا نقاط مثبتش را نبینیم؟! چرا دنبال مطرح کردن قسمت پرِ گیلاس یا لیوان نباشیم؟! آیا همیشه باید قسمت خالی را ببینیم؟! آیا همیشه باید گرفتار سیاه‌نمایی شویم؟! باید تخریب کنیم؟! باید تضعیف کنیم؟! در این صورت چه چیزی عایدِ ما می‌شود؟! چه سود و فایده‌ای دارد که ما چنین روندی را در پیش بگیریم؟!»

وی افزود: «ما معتقدیم باید از این فرصتی که فعلاً پیش آمده بهره‌برداری کنیم. مرد آن است که در صحنه حضور پیدا کند و برای مردم و جامعه‌اش کار کند. مواضع من به خاطر این نیست که چه کسی خوش شود یا چه کسی دیق شود. مواضع ما معامله‌گری نیست که دنبال مسئولیت باشیم. نه؛ در زمان جمهوریت هم به دنبال مسئولیت نبودیم. در سطح امارت اسلامی هم دنبال مسئولیت نیستیم.»

رئیس مرکز تبیان اولویت‌های تشکیلات متبوع خود را فرهنگی و اقتصادی عنوان کرد و گفت: «ما در این دو راستا در افغانستان و برای مردم افغانستان کار می‌کنیم و خدمت می‌کنیم و هیچ ربطی به سیاست این و آن ندارد. سیاست ما دینی است؛ بر اساس احکام قرآن و دستورات ائمه معصومین علیهم‌السلام است و بر همین مبنا پیش می‌رود. سیاست ما، سیاست شاخص و روشن است.»

وی هدف نهایی مرکز تبیان را فراهم کردن زمینه ظهور حضرت امام مهدی عجل‌الله تعالی فرجه‌الشریف و استقرار حکومت واقعی خدا بر زمین بیان کرد و افزود: «این حکومت‌های اسلامی که فعلاً می‌بینید، حکومت‌های کامل و واقعی خدا بر زمین نیستند؛ چنین حکومتی زمانی محقق می‌شود که ظهور اتفاق بیفتد و امام مهدی زمین را پر از عدل و داد کند و حکومت خدا را مستقر سازد.»

حسینی مزاری در خاتمه سخنان خود خاطرنشان ساخت که «مبارزات ما زمانی مؤثر است که تفکر شاخص وجود داشته باشد و مرکز تبیان همین تفکر شاخص را دارد، ضمن اینکه مقدمات قبلی را نیز در خود جای داده است.»

لازم به ذکر است؛ مشروح سخنان ریاست مرکز تبیان در این نشست متعاقبا منتشر خواهد شد.