هر بار که می‌خواهم درباره شهدا بنویسم، به یاد آن نونهالان رسیده، بیدار و هوشیار می‌افتم؛ به یاد شهامت و شجاعتشان و سخت‌تر از همه، به یاد مادران، پدران و خواهرانی که چشم‌انتظار عزیزانشان ماندند. عزیزانی که دیگر هرگز به خانه بازنمی‌گردند، دیگر عطر تنشان فضای خانه را نمی‌پوشاند و صدای دلنشینشان طنین‌افکن نمی‌شود.
شهدا چقدر خوبند؛ بوی خدا می‌دهند، بوی باران، بوی خاک. عطر وجودشان آرامشی عمیق به دل‌ها می‌بخشد. من آموخته‌ام که زندگی فقط به سبک شهدا زیباست و زیبایی زندگی آنها برایم الگوست.
بازهم فرا رسید؛ هفتمین سالگرد شهدا. همان روز، همان تاریخ، همان طلوع آفتاب، اما این بار آسمانی شدند. امروز سالروز شهادت آنهاست.
سلام بر شهدای دانایی و بیداری. سلام بر شهدایی که نماد فداکاری، مقاومت در برابر ظلم و ایستادگی در برابر تروریسم هستند. سلام بر شهدای هفتم جدی، اسوه‌های ایثار و ازخودگذشتگی. سلام بر این عزیزان از هر سن و سال؛ جوانان، نوجوانان، میان‌سالان و کهنسالان، زن و مرد، دختر و پسر.
شهدای هفتم جدی (تبیان کابل)، از فرهیختگان، فعالان اجتماعی، فرهنگی و انقلابی بودند که جان‌های شیرین خود را برای بیداری و آگاهی جامعه فدا کردند. آنها نه تنها در دفاع از ملت و سرزمین خود، بلکه برای حمایت از حقوق مردم و روشنگری در برابر ظلم و ناآگاهی به شهادت رسیدند. حضورشان در آن مراسم پیام‌آور ایستادگی در برابر تهدیدها و ترورهای بزدلانه دشمنان بود و ثابت کرد که هیچ مانعی نمی‌تواند اراده آنان برای حق‌طلبی و آگاهی را متوقف کند.
شهدای هفتم جدی هر یک نمونه‌ای از شجاعت، شهامت و وفاداری بودند. آنها در برابر ظلم و دشمن ایستادند و نشان دادند که هیچ حمله تروریستی نمی‌تواند مانع پیشرفت فکری و اجتماعی جامعه شود.
 
اما وظیفه ما در قبال خون شهدا چیست؟
نه فقط شهدای هفتم جدی، بلکه تمامی شهدا و مبارزانی که برای حق، عدالت و آگاهی جامعه جانفشانی کردند، بر گردن ما حقی بزرگ دارند. نباید یاد و راه آنان را به روزهای خاص محدود کنیم، بلکه وظیفه ماست که اهداف والای شهدا را زنده نگه داریم، راهشان را ادامه دهیم و در برابر ظلم و فساد استوار بایستیم.
یاد و خاطره شهدا باید همواره در دل‌های ما زنده بماند تا یادآور شجاعت، فداکاری و ایستادگی آنان در برابر ظلم و فساد باشد. ما باید با عمل خود ثابت کنیم که این راه همواره پرثمر خواهد ماند.
اللهم ارزقنا الشهاده
روح شهدا شاد و یادشان گرامی باد.