خبرگزاری صدای افغان(آوا)-مشهد مقدس: مراسم فاتحه و ختم کلام الله مجید به مناسبت درگذشت مرحوم مغفور سید میر حسین حسینی؛ از بستگان نزدیک حجت الاسلام و المسلمین سید عیسی حسینی مزاری؛ ریاست کل مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان، روز گذشته (جمعه، ۹ جوزا/خرداد) در مسجد چهارده معصوم(ع) مشهد مقدس با حضور پر شور اقشار مردمی برگزار گردید.

در این مراسم، حجت الاسلام و المسلمین سید محمد هاشمی راستی؛ مسئول دفتر مرکز تبیان در خراسان رضوی با بیان این که تقوای الهی یکی از مهم‌ترین عوامل سعادت دنیا و آخرت است، گفت: رعایت تقوای الهی باعث می‌شود انسان در دنیا و آخرت سعادتمند شود. تقوا در فرهنگ قرآنی، به لحاظ معانی و مفاهیم، گستره وسیعی دارد، بنابراین تقوای الهی باید در ابعاد مختلف زندگی مؤمنین ظهور و بروز داشته باشد.

وی با ابعاد مختلف تقوای الهی اشاره کرد و اولین بٌعد را تقوای عبادی عنوان کرد: کسی که تقوای عبادی دارد، یقیناً مقید به خواندن نماز در اول وقت است، به‌طور جدی و دقیق، پایبند به انجام واجبات، مستحبات و دوری از محرمات است. در این بعد از تقوای الهی، شخص مؤمنِ متقی بر انجام عبادات تمرکز کامل دارد؛ عباداتی همچون نماز، روزه، خمس، زکات و حج، و همچنین پرداخت صدقات، نذورات، کمک به محرومان و بینوایان، که جلوه‌های بارز و برجسته‌ای از تقوا در عبادات به‌شمار می‌روند.

هاشمی راستی بُعد دیگر تقوا را ، تقوای در گفتار برشمرد و گفت: تقوای در گفتار به معنای پرهیز از بیان اکاذیب و دروغ، گفتار زیان‌بار گناه‌آلود و تلاش برای رعایت صداقت، انصاف، ادب و خیرخواهی در سخن است. این نوع تقوا بخشی از تقوای الهی است که در آیات و روایات بر آن تأکید فراوان شده است. غیبت و تهمت از بزرگ‌ترین گناهان زبانی به شمار می‌آیند که در آیات و احادیث به‌شدت مورد نکوهش قرار گرفته‌اند. تقوای در گفتار یعنی خودداری از بیان و انتشار مطالب و محتواهایی که باعث لطمه به آبرو و حیثیت دیگران می‌شود. حتی در انتقاد یا امر به معروف و نهی از منکر، باید با نرمی و ادب سخن گفت. خداوند متعال به موسی و هارون فرمان می‌دهد که حتی با فرعون با «قولٍ لین» یعنی گفتار نرم سخن بگویند. در بُعد ارشاد و تربیت نیز گفتار نباید موجب اذیت و آزار روانی یا تحقیر مخاطبان شود. تقوای در گفتار، نشانه‌ای از شخصیت مؤمن و عامل ایجاد آرامش، صداقت و همدلی در جامعه است. زبان اگر کنترل نشود، ممکن است منشأ بسیاری از فسادها، اختلافات و گناهان شود؛ اما اگر با تقوا باشد، می‌تواند مایه هدایت، دلگرمی و رشد گردد.

مسئول دفتر مرکز تبیان در خراسان رضوی سومین بُعد تقوا را ، تقوای کاری دانست و گفت: تقوای کاری یعنی رعایت اصول دینی و اخلاقی در محیط کار و انجام وظایف شغلی با صداقت، مسئولیت‌پذیری و احترام به حقوق دیگران. این مفهوم در فرهنگ قرآنی مورد تأکید قرار گرفته و به‌عنوان یک ارزش اساسی در زندگی حرفه‌ای شناخته می‌شود. کارکنان و کارفرمایان باید در انجام وظایف صادق باشند و اطلاعات را به‌ درستی و با امانت‌داری ارائه دهند. رعایت حقوق همکاران، مشتریان و ذی‌نفعان یکی دیگر از جنبه‌های مهم تقوای کاری است که شامل عدم تبعیض، احترام به نظرات دیگران و ایجاد محیطی سالم و مثبت برای کار می‌شود. فرد باید نسبت به انجام وظایف محوله مسئولیت‌پذیر باشد و در صورت بروز خطا و اشتباه، آن را بپذیرد و تلاش کند تا اصلاح شود. تقوای کاری مستلزم پرهیز از هرگونه فساد، رشوه‌خواری و رفتارهای غیراخلاقی است. تقوای کاری نه‌تنها به بهبود کیفیت کار و افزایش بهره‌وری کمک می‌کند، بلکه باعث ایجاد محیطی مثبت و سالم می‌شود که در آن افراد احساس امنیت و ارزشمندی می‌کنند. این مفهوم می‌تواند به توسعه پایدار فعالیت‌های کاری و شغلی در جامعه کمک‌های شایانی نماید.

این عالم دینی تقوای اجتماعی را به عنوان چهارمین بٌعد از تقوای الهی عنوان کرد و اظهار داشت: معنای رعایت تقوا و مراقبت از خود و دیگران در سطح جامعه و ملت به‌منظور ایجاد جامعه‌ای سالم و برتر است. در جامعه‌ای که تقوای اجتماعی برقرار است، هنجارهای اجتماعی، فرهنگ حاکم بر زندگی مردم، آداب و رسوم اجتماعی بر مبنای آموزه‌ها، معارف و احکام الهی شکل می‌گیرد.
 حراست از ارزش‌های الهی و فضیلت‌ها در جامعه از مهم‌ترین وظایف آحاد مردم است. قرآن مجید می‌فرماید: «وَ تَعاوَنُوا عَلَی الْبِرِّ وَ التَّقْوی»؛ یعنی در راه نیکوکاری و توسعه تقوای اجتماعی، همه با هم تعاون و همکاری داشته باشید. تلاش برای رشد معنویت، فضیلت‌ها، اصلاح جامعه و داشتن جامعه‌ای برتر، حاصل تقوای اجتماعی است.

هاشمی راستی در بخش دیگر صحبت های خود با اشاره به شرایط و مشکلات اجتماعی کشور گفت: در وضعیت فعلی، مردم ما، چه در داخل و چه در خارج کشور، با مشکلات زیادی مواجه‌اند. در کشورهای مختلف با درد و رنج‌های گوناگون و طاقت‌فرسایی دست‌ و پنجه نرم می‌کنند. در عین حال، زعما و سران جامعه در کمال بی‌توجهی و بی‌تفاوتی سرگرم معیشت و زندگی اشرافی خود و خانواده‌های‌شان هستند. در چنین وضعیتی، یک عده غرب‌گرا با افکار و اندیشه‌های منحط لائیک و سکولاریستی، و با استفاده از امکانات اربابان غربی‌شان، به‌طور هدفمند و برنامه‌ریزی‌شده، زنان و دختران جوان شیعه را تحت عنوان تجلیل از فرهنگ هزاره‌گی روی صحنه‌های رقص و ساز و آواز می‌برند و در کمال وقاحت برنامه‌های مبتذل و مستهجن اجرا می‌کنند. سپس از این برنامه‌های مزخرف، فیلم‌ها، کلیپ‌ها و عکس‌های بی‌شماری تهیه کرده، از طریق رسانه‌ها، شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی در سطح گسترده و در سراسر دنیا پخش و نشر می‌کنند و به‌عنوان فرهنگ اصیل هزاره‌گی به آن افتخار می‌نمایند.

حجت الااسلام و المسلمین سید محمد هاشمی راستی با بیان این که در هیچ‌یک از دوره‌های تاریخی دیده نشده که زن یا دختر شیعه مطرب یا رقاصه شده باشد، اظهار داشت: در دوره‌های مختلف حتی یک زن یا دختر شیعه دنبوره‌چی نبوده، روی صحنه نرفته، آوازخوان نبوده و به هرزگی و رقاصه‌گی نپرداخته است.  شرم‌آور است که اشخاصی که ادعای زعامت و مرجعیت دینی و مذهبی جامعه را دارند، در رابطه با این برنامه‌های مبتذل و شیطانی سکوت ننگین و مرگ‌باری اختیار کرده‌اند، به‌گونه‌ای ساکت نشسته‌اند که گویا با توسعه مفاسد اجتماعی و اخلاقی هیچ مشکلی ندارند.

این عالم دینی با هشدار بر این که امروز در جامعه و کشور شاهد روندی هستیم که هر از گاهی شخصی از گوشه‌ای سربلند می‌کند و با نوشتن رساله توضیح‌المسائل ادعای مرجعیت می‌کند، اظهار داشت: گرچه نوشتن توضیح‌ المسائل فی‌نفسه کار خوبی است، اما با توجه به ضرورت‌ها و نیازها و با عنایت به اینکه رساله‌های عملیه و جامع‌الاستفتائات مراجع عظام تقلید به وفور در دسترس عموم قرار دارد، نوشتن و ارائه توضیح‌المسائل یقیناً اولویت اول جامعه و مردم ما نیست. امروز جامعه نیاز به مدعی مرجعیت و رساله‌نویس ندارد. رساله‌ نویسانی که جرأت و جسارت تقبیح و محکوم نمودن شیوع ابتذال را حتی در حد نوشتن چند کلمه ندارند، یقیناً هیچ دردی از دردهای جامعه را درمان نمی‌کنند و مردم نیازی به چنین اشخاص بی‌مسئولیتی ندارند. اما بدون شک، در شرایط کنونی، جامعه نیاز به فقیه یا فقهایی توانمند دارد که بتوانند با علم و عمل وارد عرصه‌های مبارزات علمی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و رسانه‌ای شوند، هدایت و رهبری جامعه را بر عهده بگیرند و با قاطعیت و استواری، کشتی طوفان‌زده امت را به سوی ساحل نجات ببرند و در جهت فلاح و رستگاری جامعه گام‌ های مستحکم و عملی بردارند.

وی کمترین پیامد سکوت نخبگان و خواص جامعه در برابر ابتذال روزافزون را گرایش و توجه بیشتر جوانان و نوجوانان به این برنامه‌های مستهجن عنوان کرد و گفت: جوانان امروز در وضعیت کنونی، فیلم‌ها و کلیپ‌های مبتذل را در سطح وسیع می‌بینند و در عین حال شاهد سکوت و بی‌تفاوتی علما و متدینین جامعه هستند. از این‌رو گمان می‌کنند که چنین برنامه‌هایی از امور مباح و نشانه پیشرفت و متمدن شدن است؛ بنابراین مفاسد اجتماعی دامنه وسیعی پیدا خواهد کرد.

هاشمی راستی در پایان سخنرانی خود گفت: در شرایط کنونی، وظایف متنفذین، علما و حوزه‌های علمیه ما بسیار سنگین و خطیر است. اما برای رسیدن به جامعه برتر و تحقق تقوای اجتماعی، عزم جمعی لازم است. همه باید احساس مسئولیت کنیم و در جهت سلامت اخلاقی جامعه و جوانان، با طرح و برنامه وارد عمل شویم تا جامعه ما در مسیر سلامت اعتقادی و اخلاقی قرار گیرد.