- تاریخ انتشار : سهشنبه 18 فوریه 2025 - 18:06
- کد خبر : 430 چاپ خبر
ارتحال آیتالله سید محمد علی شیرازی(ره) بسیار دردناک و جبرانناپذیر است/شعلهور بودن احساس مسئولیت دینی در وجود مرحوم شیرازی
حجتالاسلام و المسلمین سید عیسی حسینی مزاری، رئیس کل مرکز فعالیتهای فرهنگی اجتماعی تبیان افغانستان، به همراه هیئتی، شب گذشته (دوشنبه ۲۹ دلو) با حجتالاسلام و المسلمین سید عبدالله شیرازی، در دفتر محل کار وی دیدار کرده و ارتحال والد گرامی ایشان، حضرت آیتالله سید محمدعلی شیرازی(ره) را تسلیت گفت.در این دیدار، ایشان ضمن ابراز همدردی، بر جایگاه علمی و معنوی آیتالله شیرازی(ره) تأکید کرده و از خدمات ارزشمند وی در حوزه علم و دین و اجتماع و فرهنگ تجلیل به عمل آورد.
خبرگزاری صدای افغان(آوا)-مشهد مقدس: در این دیدار حجتالاسلام و المسلمین سید عیسی حسینی مزاری، رئیس مرکز فعالیتهای فرهنگی اجتماعی تبیان افغانستان، ضمن ابراز همدری پیرامون ارتحال حضرت آیت الله سید محمد علی شیرازی(ره) گفت: حقیقتاً درگذشت و ارتحال ایشان برای تمام جامعه اسلامی، بیت ایشان، دوستان، آشنایان و ارادتمندان بسیار سنگین و دردناک بود، بهویژه برای ما که بیش از ۴۰ سال از محضر ایشان استفاده میکردیم و ارتباط و انس و علاقهای عمیق با ایشان داشتیم، این ضایعه تکاندهنده و اندوهناک بود. در کابل بودم که خبر ارتحال ایشان را شنیدم و واقعاً بسیار ناراحتکننده بود.
وی ادامه داد: اگرچه فقدان ایشان جبرانناپذیر است و ما از این ناحیه آسیب جدی دیدیم، اما از سوی دیگر خوشحالیم که ثمره عمر ایشان و ادامهدهنده راهشان شخص حضرتعالی هستید و خدا را شاکریم که مسیر ترویج و تعمیق اندیشه دینی و مذهبی ایشان ادامه دارد. ما و همکارانمان در ایران، افغانستان و سایر نقاط جهان همچنان در کنار حضرتعالی خواهیم بود و در مسیر گسترش فکر دینی و مکتبی آیتالله شیرازی تاکید خواهیم کرد.
حسینی مزاری با تجلیل از جایگاه علمی و خدمات ارزنده آیتالله شیرازی(ره) بیان کرد: ایشان یکی از شخصیتهای برجسته ای بود که خدمات بزرگی در ایران، عراق، افغانستان، سوریه، لبنان، پاکستان و دیگر کشورهای اسلامی داشتند. مرکز تبیان نیز از هدایتهای معنوی، راهنماییهای فکری، فرهنگی و سیاسی و حتی حمایتهای مادی ایشان بهره برده است.
وی با بیان این که خاطرات زیادی از محضر مرحوم شیرازی(ره) دارم و امشب که برای اولین بار پس از ارتحال شان اینجا حاضر شدم، همه آن خاطرات در ذهنم مرور شد. گفت: از اوایل دهه ۶۰ با این خاندان آشنا شدم و از همان زمان ارتباط ما تداوم داشته است. در سال ۷۴ شمسی، هفتهنامه فریاد عاشورا را راهاندازی کردیم که کاری سنگین بود و نگرانیهایی از بابت تأمین مالی آن داشتیم. در یکی از دیدارهایمان در حسینیه آیتالله شیرازی، که در سالهای ۷۵ یا ۷۶ بود نگرانی خود را از بابت کمبود امکانات مالی و توقف فعالیت مطرح کردیم، اما ایشان فرمودند: «آقای مزاری، به هیچ وجه نگران نباشید! حتی اگر در هفتهنامه هیچ مطلبی نوشته نشود و فقط نام عاشورا و امام حسین(ع) در آن باشد، این کار بزرگی است. کار شما با نام امام حسین(ع) گره خورده و نهتنها متوقف نمیشود، بلکه گسترش پیدا خواهد کرد.» این سخن ایشان انگیزه مضاعفی به ما داد و امروز، پس از بیش از ۳۴ سال، به حقیقت این کلام پی بردهایم. مرکز تبیان نهتنها فرو نپاشید، بلکه در افغانستان و منطقه توسعه یافت و اکنون بهعنوان یک جریان تأثیرگذار فکری و فرهنگی و رسانه ای مطرح است.
رئیس مرکز تبیان افغانستان با بیان این که حجم سنگین هجمهها علیه ما از سوی دشمنان داخلی و خارجی نشاندهنده تأثیرگذاری این مسیر است.
آقای مزاری خاطره دیگری از اخذ ویزای عراق، برای زواری یاد کرد که از افغانستان آمده بودند و برخی در مشهد و برخی دیگر در مرز شلمچه متوجه شده بودند که ویزاهای شان تقلبی است. دو نفر طلاب که سرکاروان جمعیت کثیری از زوار بودند یکی از مشهد و دیگری از مرز شلمچه با من در تماس شدند و با اضطراب و نگرانی از من تقاضای همکاری داشتند و من نیز بالافاصله با منابع و مراجع مختلف در نجف، کربلا، تهران و قم در تماس شدم و تقاضای گره گشایی کردم اما در نهایت این حضرت آیت الله شیرازی رحمت الله علیه بود به تماس و تقاضای اینجانب لبیک گفت و سریع دست به کار شد و زمینه صدور ویزای عراق از طریق کنسولگری مشهد این کشور را برای صدها زایر هموطن فراهم کرد و جمعیت کثیری را از نا امیدی و بازماندن از زیارت عتبات عالیات در عراق نجات داد. ولی قسمت بااهمیت ماجرا این بود که تاهنوز در هیچ کجا و هیچ مقطعی برزبان نیاورد که این کار بزرگ را ایشان انجام داده است.
حسینی مزاری گفت: به هر حال امروز یکی از شخصیتهای مهم فکری و فرهنگی را از دست دادیم که حامی و پشتیبان جریانهای اجتماعی مهاجرین بود. این فقدان برای ما بسیار سنگین و ناراحتکننده است. ما میکوشیم با همکاری حضرت حجت الاسلام والمسلمین سید عبدالله شیرازی، یاد و خاطره آیت الله شیرازی را زنده نگه داریم و در راستای ترویج اندیشههای ایشان خدمتگزار باشیم. امیدواریم روح پرفتوح آیت الله بر ما سایه افکنده و ما را در مسیر درست هدایت کند.
حجت الاسلام و السلمین سید عبدالله شیرازی؛ فرزند برومند مرحوم آیت الله سید محمد علی شیرازی(ره) در ابتدای سخنان خود با تقدیر از حضور حجت الاسلام و السملین سید عیسی حسینی مزاری و هیئت همراه در این مجلس گفت: این دیدار ها، یادآور محافل پربار و پرثمر دوران حیات مرحوم آیتالله شیرازی رحمت الله علیه در این مکان است. مرور آن خاطرات، حلاوت بیبدیلی دارد و در عین حال، در چنین شرایطی که در سوگ فقدان ایشان هستیم، موجب حزن مضاعف ما میشود. اما در هر صورت، ما تسلیم سنت الهی و تقدیرات الهی هستیم و امیدواریم با عنایت پروردگار متعال، رافت و مهربانی ذوات مقدسه معصومین(علیهم السلام) و توجهات خاصه حضرت ولیعصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) و دعای خیر دوستان عزیز، بتوانیم این مصیبت جبرانناپذیر را بپذیریم و با این ضایعه اسفناک کنار بیاییم.
حجت الاسلام و السلمین سید عبدالله شیرازی به فعالیتهای مرکز تبیان افغانستان اشاره کرد و گفت: مرکز تبیان بحمدالله از گذشته دور، همواره مایه افتخار و مباهات بوده است. از بدو تأسیس، این مرکز، فعالیتهای گسترده فرهنگی، اجتماعی و خدمات عامالمنفعه داشته و با پشتکار و اخلاص مثالزدنی، موفقیتهای چشمگیری کسب کرده است. مرحوم آیتالله شیرازی علاوه بر علاقه و محبت به ملت شریف افغانستان، به برخی تشکلها و مراکز خاص، علاقهای ویژه داشتند و مرکز تبیان یکی از آنها بود. من شهادت میدهم که در میان مراکز مختلفی که در افغانستان مشغول به خدمترسانی بودند، ایشان نسبت به این مجموعه محترم علاقهای کمنظیر داشتند و همیشه ذکر خیر و دعای خیر برای آن داشتند.
وی افزود: مرحوم والد همواره تأکید داشتند که کارهای انجامشده توسط این مجموعه و شخص حضرتعالی، کارهایی مفید و مؤثر بوده که موجب تحولات مثبت شده است. بر این اساس، تمام تلاش شان این بود که، همانطور که نسبت به همه تشکلها و مراکز دیگر حمایت داشتند، نسبت به این مجموعه محترم نیز همکاری و پشتیبانی ویژهای داشته باشند. ما نیز شاهد این علقه و علاقه خاص بودیم و این ارتباط همواره موجب افتخار و مباهات خواهد بود.
حجت الاسلام و السلمین سید عبدالله شیرازی در ادامه سخنان خود، به ویژگیهای اخلاقی و علمی مرحوم آیتالله شیرازی پرداخت و تأکید کرد: من در صدد نیستم که درباره آیتالله شیرازی رحمت الله علیه توصیف خاصی ارائه کنم، اما از باب درسآموزی برای همه ما، باید اشاره کنم که ایشان از علمایی بودند که علاوه بر مراتب علمی و فقاهتی، موفق به اجرای برنامههایی بودند که تنها با توفیق الهی امکانپذیر است. انسان میتواند از چنین شخصیتهایی الگوبرداری کند. یکی از مهمترین ویژگیهای ایشان، درد دین داشتن بود. ایشان تفاوتی میان مشهد مقدس، سایر شهرهای ایران، منطقه و حتی شرق و غرب عالم قائل نبودند. اگر مسئلهای دینی و مذهبی وجود داشت که نیازمند واکنش و اقدام بود، ایشان وارد عمل میشدند. دغدغه ایشان نسبت به مسائل و حوادث دنیای اسلام، کاملاً مشهود بود و این توفیقی الهی بود که شامل حالشان شده بود.
وی افزود: این ادعا نیست، بلکه اقداماتی که ایشان در طول حیات شان انجام دادند، گواه این مسئله است. اگر برای تشرف یک زائر به زیارت حضرت سیدالشهدا(ع) اقدامی میکردند، این کار تنها برای دلخوشی آن فرد نبود، بلکه احساس مسئولیت واقعی نسبت به تکتک مسلمانان و بهویژه شیعیان داشتند و برای کوچکترین مسائل آنها وارد عمل میشدند. این رفتار، درسی بزرگ برای همه ماست که حتی در زندگی روزمره، نسبت به کوچکترین نیازهای برادران ایمانی، دوستان و همکارانمان بیتفاوت نباشیم و اگر میتوانیم، کمکی انجام دهیم.
آقای شیرازی در ادامه به عشق و علاقه ویژه مرحوم آیتالله شیرازی به اهل بیت(علیهم السلام) اشاره کرد و گفت: یکی دیگر از ویژگیهای برجسته ایشان، عشق و ارادت منحصر به فرد به ذوات مقدسه معصومین (ع) بود. ایشان فعالیتهای علمی، فرهنگی و دینی گستردهای داشتند، اما در تمام مراکزی که مرتبط با ایشان بودند، اولویت نخست شان اقامه عزای اهل بیت(علیهم السلام) و تعظیم شعائر الهی بود. چه در ایران، چه در عراق و چه در افغانستان، همواره بر برگزاری مجالس عزاداری سیدالشهدا (علیهم السلام) تأکید داشتند و از هر امکاناتی برای برپایی این مراسم استفاده میکردند. این تأکید ایشان، نه از سر احساسات بلکه از سر اعتقاد بود، زیرا معتقد بودند که زنده نگهداشتن این محافل، نقش بزرگی در حفظ معارف دینی و مذهبی جامعه دارد.
گفتنی است؛ آیتالله سید محمدعلی شیرازی(ره) بعد از یک دوره طولانی بیماری، و عمری خدمت خالصانه به مکتب مقدس اهل البیت(علیهم السلام) و جوامع اسلامی، روز پنچ شنبه، ۲۹ قوس/ آذر سال جاری، دار فانی را در مشهد مقدس وداع گفت. مراسم تشییع پیکر ایشان روز جمعه ۳۰ قوس به طرز بسیار باشکوهی در مشهد مقدس برگزار گردید و روز دوشنبه ۳ جدی در نجف اشرف در حالی که اقشار مختلف مردم اعم از علمای حوزه، نمایندگان دفاتر مراجع عظام و دانشگاهیان و طیف گسترده مردم عراق، ایران و افغانستان در تشیع جنازه این عالم عامل مجاهد شرکت کرده رودند، به خاک سپرده شد.























